Może nie mam stricte fobii, ale bardzo nieswojo czuję się w małych pomieszczeniach albo wyobrażając sobie rozległe obszary ciemnej wody, pod którą nie wiadomo co się znajduje. Jakiś taki lęk przed nieznanym (może za dużo Lovecrafta). Poza tym postanowiłem zaznaczyć biedę, gdyż myśl, że mógłbym nie zapewnić utrzymania swojej rodzinie, edukacji dzieciom, czy w ogóle gdybyśmy musieli żyć w ciągłym strachu i niepewności, jest niesamowicie przygnębiająca.

Łapaj kufel ssiółek kolego

Ja to tu połowę zaznaczyłam, może później się przyznam bardziej szczegółowo

jeżeli chodzi o okalecznie to nie potrafie nawet pomyśleć o tym żeby się pociać czy coś takiego, bo już mnie np. ręka boli.

ja się boję ciemności w nieznanym miejscu... i często boję się, że umrę albo się okaleczę.
Jak idę na zajęcia to mijam parking ogrodzony drutem kolczastym i boję się, że za chwilę wpadnę na to ogrodzenie a drut rozetnie mi twarz...

A ja się boję starości Tak Misiu, wiem, Ty powiesz zaraz, że przecież już jestem stara Ale poważnie, przeraża mnie myśl, że mogę być kiedyś schorowana, niedołężna i stanowić ciężar dla moich bliskich...

Ostatnio edytowany przez Nemezis (01-06-2008 09:45:32)

i tak ja jestem starsza a co do drutu emateus...nie moja wina, że on tam jest...