To też jest dziwne... Misia, nie sądzisz, że Dzikus na tym zdjęciu przypomina trochę Adasia Izdebskiego?

Nie obrażaj Dzikuska!!

W pewne wakacje, spałem sobie na piętrze starego domu, ja w jednym pokoju, ludziska w drugim i pewnego razu wpadłem na szatański pomysł. Na strych było pełno rupciów, w tym bardzo stare maskotki, wśród których dzień wcześniej dojrzałem sporego, pluszowego lisa. Z mojego pokoju prowadziły dwa wyjścia, jedno do pokoju obok i drugie, zagrodzone wiszącą półką, wprost na korytarz, obok drabiny wiodącej na strych. Tak więc Dzikus poczekał, aż wszyscy zasną, po cichutku ściągnął półkę blokującą drzwi, otworzył je, szybciutko udał się drabinką na strych, chwycił lisa, zszedł na dół, otworzył drzwi do pokoju obok i ładnie wrzucił maskotkę do jednego z zajętych łóżek... Co niektórzy doznali małego szoku, sesese^^

Można je odkryć raz jeszcze... jeśli chcesz

Narysuję mapki do wiesz-czego

Lasy są tajemnicze, ale na dłuższą metę nudne Wolę wędrówki po górach, pod warunkiem że nie muszę się za długo wspinać, oczywiście

Łącząc to trochę z tematem o cywilizacji - sporo ludzi twierdzi, że lubi "zgubić się w lesie/górach/na morzu itp.". Wydaje mi się jednak, że jest to gubienie tylko na zasadzie "turystycznego surwiwalu", kiedy ma się w głębi świadomość, że że jest to pewien rodzaj rozrywki, czy zabawy z której można w miarę bezboleśnie w każdej chwili się wycofać. Nie sądzę, by ktoś chciał się zgubić w rzeczywistości, kiedy pojawia się autentyczne zagrożenia dla życia związane z niemożnością powrotu na jakąkolwiek znaną ścieżkę, brakiem punktów orientacyjnych, czy skrajnym wyczerpaniem.

A z alternatywy las/góry wybieram chyba jednak góry Ładniejsze widoki, a i drzewa się znajdą