Moim zdaniem jednak należałoby posłuchać głosu rozsądku, niż ślepo iść za pragnieniem. Chwilowa przyjemność jest niczym w porównaniu z mogącymi wystąpić później konsekwencjami. Poza tym, nie wiem jak inni, ale gdybym już kogoś miał, to po takim numerze trudno by mi było spojrzeć temu komuś w oczy.

ja osobiscie bym się powstrzymała, chwila przyjemnosci może meic póxniej tragiczne skutki:/. nigdy nie znalazłam się w takiej sytuacji, dosłownie takiej. swoje obecnego chłopaka poznałam na domówce, ale wtedy byłam taka młoda, że seksie nie myślałam . więc skonczylo sie na flircie i po poznaniu się związku ).

Ok, przedstawię problem z innej perspektywy

Wydaje mi się, że ludzi, którym zdarza się chwila zapomnienia można podzielić na dwa rodzaje. Pierwszy robi to, bo po prostu to uwielbia i nie może odmówić sobie tej zniewalającej i wypalającej przyjemności, a na skutek zdobytych doświadczeń potrafi doskonale wyczuć innych, podobnych do siebie ludzi. Ot taka oryginalna rozrywka Drugi rodzaj to ci, którzy szukają w życiu czegoś więcej, ale bez powodzenia i tego rodzaju zachowanie jest znieczuleniem na wiecznie bolącą ranę. Ci ludzie chorują, ale nie mogąc znaleźć lekarstwa wolą dostać chociaż środki ułatwiające zasypianie, niż nic... Ból o którym mówię, to oczywiście tęsknota za Prawdziwą Miłością w której ważniejsza jest wspólnota serc i dusz (zwał, jak chciał), a nie wspólnota ciał. Coś na zasadzie - lepszy wróbel w garści, niż gołąb, który nawet na dachu nie siedzi

Na pocieszenie powiem, że takie osoby po zażyciu lekarstwa czują się jeszcze bardziej beznadziejnie chore gdy przestanie ono działać

Wiem z doświadczenia (na szczęście nie mojego ) że przez jedną noc można stracić bardzo wiele. Nie będę pisać o takich banałach jak niechciana ciąża czy HIV, bo o tym wiedzą nawet dzieci. Dla mnie najwyższą ceną byłaby utrata szacunku do siebie samej, nie wspominając już o opinii wśród znajomych... Na szczęście, w moim przypadku głos rozsądku zawsze zwyciężał, z czego jestem bardzo dumna, choć dziś uważam, że do takich sytuacji jak ta, którą opisałam powyżej, najlepiej w ogóle nie dopuszczać.
Podobno najgorsze wyrzuty sumienia ma się za pierwszym razem, później to już statystyka. Ale kiedyś usłyszałam, jak 19-letnia dziewczyna powiedziała: "Miałam ponad trzydziestu facetów, czuję się jak szmata..." Nie będę ukrywać, że nie szanuję takiego postępowania, wręcz gardzę nim, ale myślę też, że nigdy nie jest za późno aby się zmienić. Choć zszargana reputacja może ciągnąć się za człowiekiem bardzo długo, szczególnie dotyczy to kobiet, bo mężczyzn w takim wypadku traktuje się zwykle ulgowo, choć nie mam pojęcia dlaczego... Dla mnie facet, który spał z wieloma kobietami, byłby skreślony na samym początku, po prostu brzydziłabym się takiego Jednak po mężczyznach można się spodziewać takiej postawy (choć znam wiele wyjątków), ale jak patrzę na dziewczyny, które same włażą chłopakom do łóżek, to jest mi po prostu wstyd, że należymy do tej samej płci Niestety, "kobiety" dzielą się na kobiety i materace, ale może to i dobrze, bo dzięki tym drugim łatwiej docenić postawę kobiet, które mają jakieś zasady i starają się ich trzymać, choć nie zawsze jest to łatwe

Ostatnio edytowany przez Nemezis (29-03-2008 15:44:41)

Chochliczek napisał:

Znam ten ból bardzo dobrze, a jednak nie uciekam do takich środków...

Również ów ból zwalczam innymi metodami. Trwam w swojej dzikości i wierzę, że kiedyś...

Ostatnio edytowany przez Dzikusek (29-03-2008 17:21:50)

Całkiem dobry ten wiersz Mi się jakoś skojarzyło:

"Tak nostalgiczni w swych zmysłach,
Nie ma dla nas usprawiedliwienia,
Płoniemy w ogniu swego pożądania,
Konamy na swych oczach tonąc w swych ramionach..."

Obiektywnie czytając - przyznaję rację Nemezis

Ostatnio edytowany przez Chochliczek (29-03-2008 23:07:05)