Ja tego wampira zmęczyć nie mogę. Inne książki czytałam góra tydzień, a ta już się ciągnie z miesiąc chyba... Inna sprawa, że czasu mało na nią, ale jakby była wciągająca to już dawno bym skończyła...

Ale my masochiści
Lepiej znów film obejrzeć i już

Może, ale i tak Stuart jest śliczny

Wystarczający

a ja właśnie skończyłam czytać "Świat bez kobiet" Agnieszki Graff. podoba mi się opis ksiązki z ostatniej strony, więc zacytuję fragment, myślę, dobrze oddaje to, o czym jest i o czym nie jest ta książka. "Agnieszka Graff ma niezwykła zdolnośc do okazywania zdziwienia wobec zjawisk, które wszyscy znają, z którymi stale obcują i z powodu tej swojskiej powtarzalności ają je za normalne. A tymczasem to patologia społeczna. Trzeba tylko umieć patrzeć. Okazuje się, że w kraju "matki Polki" kobiety zostały wyparte z języka, z prawa, z życia politycznego, z calego pola świadomości społecznej.
Niestety zgadzam się z większością tez tej książki, choć wolałabym, by tak nie było. W moim odbiorze błyskotliwa, przemyślana, momentami ironiczna praca. Bez stereotypów, obwiniania, opisująca jedynie to, co mnie osobiście niesamowicie irytuje.

Podobne przeżycia opisane są w Jerzego Krzysztonia "Obłęd".

Dzikus napisał:

"Cień Wiatru"... opowieść niezwykła, ujmująca, pełna osobliwego uroku, tajemnic i emocji. Szczerze polecam tym, którzy jej jeszcze nie znają

Misia napisał:

Popieram Czytałam ją kilka sesji temu i nie mogłam się oderwać, po każdej stronie mówiłam 'oooooostatnia'

Arantasar napisał:

"Cień wiatru" to zdecydowanie jedna z najpiękniejszych książek jakie w życiu czytałem i jedna z niewielu przy których naprawdę się wzruszyłem

Zachęcona licznymi ochami i achami na temat tej książki, postanowiłam ją w koncu przeczytać. Pierwszy rozdział nawet mnie zainteresował. Drugi był już trochę nudnawy, ale przebrnęłam. Podczas czytania trzeciego pizgłam książką o blat i stwierdziłam: "Dość! Przecież nie czytam tego za karę." Co za nuuuda i ten "rozlazły" maślany styl... Nie wiem, czy to styl autora czy tłumacza, ale każde kolejne zdanie irytowało mnie coraz bardziej. W zasadzie całą "akcję" z pierwszych 30 stron dałoby się streścić na 3 stronach, niestety autorowi najwyraźniej płacono za ilość stron a nie jakość Podsumowując - takiego gniota nie miałam w rękach od czasu nieudanej próby przebrnięcia przez "Lalkę" w 3 klasie liceum. Zastanawia mnie tylko, czym Was ta książka tak zachwyciła...

Dobrze, że uprzedzasz, będę omijać Lestata szerokim łukiem